مدح و ولادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
سپاس آن بانویی که شد جهان محو کراماتش زمان می‌ایـستد از شوق هنگام مناجاتش تمام خانۀ زهرای اطهر رنگ احمد داشت تمام آسـمان‌ها و زمـین تحت فـرامـینـش اجابت می‌چکد وقت دعا کردن از آمینش نمازش را ببین، پشت سرش صدها مَلَک دارد ملائک روز و شب تسبیح می‌گویند زهرا را نمی‌خواهم بدون عشق زهرا صبح فردا را شکوه فاطمه پنهان شده در جملۀ لولاک خـدا قـبلـه‌نـما را می‌کـشد سمت نگـاه او که حتی کعبه هم زانو زده در پیشگاه او علی وقت سحر محو تماشای نماز اوست فقط سنگ علی را می‌زند بر سینه‌اش زهرا که ذکر هر قنوت او شده مولای یا مولا زمین و آسمان روزی خورِ دست کریمِ اوست نخی از چادر او نیز اعجاز آفـرین باشد که حتی فضه‌اش هم با ملائک هم نشین باشد یقین دارم مزار پاک او پیدا تر از پیداست به نص آیۀ تطهیر اصل هر طهارت اوست پناه و دستگیر شیعه در روز قیامت اوست جهان را تا ابد از عشق حیدر می‌کند سرشار |